Strijklicht verguld met ochtendgloren

Hoofd teamcommunicatie en kantlijn Coach J heeft me uitgedaagd een verslag van de wedstrijd te doen van het groeiende JO-11-3 in Huizen tegen de Zuidvogels. Een clubnaam die beter bij een zwerkbalclub past. So here we go;

Strijklicht verguld met ochtendgloren vervult het voetbalbalcomplex in de naastliggende gemeente. Vrijwel direct breekt er een gewaagde strijd uit bij de roodgroen geklede voetballertjes. Nou ja, voetballertjes? Meerdere langere spelers van de tegenstanders kunnen Coach Jurgen recht in de ogen aan kijken. Basisopbouw via de diepe lijn verloopt vrijwel direct vlekkeloos. Ook de flanken worden opgezocht. BFC-boys spelen op de juiste helft. Op links mist Philip wat beginkansen. Je proeft dat hier veel meer in zit. Ook Bob bewaart het vuurwerk voor later. Daan doet een poging. Hun keeper is wakker. Hij moet wel. Potentiële score zou 0-4 zijn… maar dan moet je ze er wel inprikken. 

Met een alarmerend schot op de paal opent de tegenstander hun aanwezigheid. Maar opnieuw vinden de jongens de weg naar voren na omschakelingen die… ik kan het niet anders zeggen... soepel blijft ogen. Claas die als Frenkie spel verdeelt met de vertrouwde Coen die steeds goed oplet. Met de zelf gecreëerde kansen neemt Felix het voortouw om vanaf de rechterflank te scoren 0-1. Dit leidt tot vreugde van het publiek en Matteo die van vreugde het veld op loopt. Ook horen we coach Jurgen met kraakheldere instructies zodat je jongens weten wat ze moeten doen. “Pak die bal af!” galmt over het veld. En zo geschiedde… als Bob de bal voor zijn voet krijgt en ook de 0-2 binnen tikt. De frontlinie is nu  verrijkt met Daan… en het loopt, zo op deze golden-hour-morgen, gewoon erg lekker. Want nu komt bijna de mooiste goal die ook in deze frontlinie werd gecreëerd… de even-wachten-rustig-kijken-weet-je-wat-ik-lob-de-bal-gewoon van Lucas. Zo over de keeper heen naar 0-3. Niet nadenken, gewoon doen zou Maverick tegen Rooster zeggen (zoon van Goose, als we het bij de luchtvaart zouden houden). Het is voetbal om te genieten. 

Terwijl het volume van de thuisspelende coach verhoogt gaat de BFC-motor weer aan. Een schot van ons eindigt op de lat, verdedigers staan goed en Coen is nog steeds wakker. Ook als daar een molewiek omhaal van de tegenstander lijkt te komen. Het spel ontwikkelt verder nog steeds op de goede kant van het veld en komen we in het derde kwart.

Een voorsprong halen is één ding… hem behouden is iets anders. Kabbelend symbiotisch gaat het spel voort en is daar ineens een tegendoelpunt naar 1-3. Voordeel voor publiek dat het voetballen wel steeds voor de neus gebeurt omdat het nu op de verkeerde kant van het veld gebeurt. De tegenstander wordt beter en komt dan op 2-4. 

Maar ergens heeft het medische team ook een juweel vrijgegeven die luistert naar de naam Siebe. Is dat niet een juweliersketen? Hij staat er… en hij staat Aan… hij is Aanwezig en hij speelt Nu…en hij vindt Jack die op zijn beurt uitblinkt in aannemen en kijken en doorspelen. Hij vormt vandaag het fundament waarop gebouwd wordt. Het blok Claas en Philip missen wat kansen voorin maar halen kracht uit deze fase. Okay okay.. met 3-4… kan je het nog wat turbulentie noemen. Maar ook daar vlieg je gewoon doorheen. Want dan is daar die frommelbal, die kluts voor het doel… die niet-nadeken-gewoon-doen-situatie en Philip die oplet en de bal binnen tikt. Het is 3-5 na een schitterende no nonsense spelhervatting. De geest lijkt definitief terug in het team. Lucas wordt per ongeluk onderuit gehaald en dan is daar die vrije bal. Enkele milliseconden tikken weg, want Siebe staat al snel achter de bal die op eigen helft ligt. Het lijkt wel dat het veelvuldige BOEM!... wat menig ouder zal herkennen, zich heeft verzameld op dit ene moment. Met een enorme trap boogt de bal, die zich niets lijkt aan te trekken van de zwaartekracht, tussen de handen van de keeper en de lat. Een kroon op zijn terugkomst, een kroon op de wedstrijd… een kroon op het team. Het wordt 3-6. 

Warm aanvoelende jongens met rode gezichten komen van het veld af. Dit was een mooie pot. Iedereen realiseert het. Dit is voortgang. En voortgang maakt gelukkig.

Plaatsvervangend verslaggever K