Sing when you're Winning.

BFC JO11-3

2 - 1

AS'80 JO11-3

Competitie

1e klasse (4e fase) 26

Datum

6 april 2024 11:00

Accommodatie

Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648

Afgelopen zaterdag was het ineens, plotsklaps, zomer in Nederland. Het leek wel of het klimaat de lente voor het gemak had overgeslagen en direct de zon op hoog gedraaid had. En dat was een welkome afwisseling na een kletsnatte winter waarin BFC JO11-3 een rondje in de hoogste klasse van haar leeftijdscategorie mocht meedraaien. Het leidde tot druilerige, winderige en meermaals onaangename zaterdagen tegen superfitte, superhandige en supersterke, 1^e selectie tegenstanders met aansprekende namen.

Aantrekkelijk op papier, minder in de praktijk. Want helaas leidde het ook tot een forse portie oorwassingen & sloop- en veegpartijen. En die werden niet door BFC uitgedeeld. Dan is het toch moeilijker om elke zaterdag weer in weer en wind aan die zijlijn te gaan staan, om vervolgens na 60 loodzware minuten je kind weer bij elkaar te rapen en op te peppen. Voetbal is voor veel mensen leuk als je wint (en/of goed) speelt en minder leuk als je elke week op je broek krijgt. Vraag dat maar aan die 48,000 mensen in de ArenA elke week.

Deze moeilijke periode heeft u allemaal niet online kunnen volgen omdat deze scribent wel dacht dat niemand het echt leuk zou vinden om over een jaar 10 te lezen over de 16-0 oorwassing tegen Real Sporting of later nog eens met zijn kinderen herinneringen wilde ophalen aan die 15-1 veegpartij tegen AFC. En dus zat ik ineengedoken in een donkere hol in een diepe winterslaap. Maar afgelopen zaterdag was daar de zon, de warmte, het aangename en ineens was deze scribent weer wakker. De pen goed uitgerust en klaar voor een frisse start in de 1^e klasse met direct de, op papier, grootste concurrent op bezoek.

Mooi weer betekende ook dat het thuispubliek ook weer in grote getalen was toegestroomd naar de Meerweg om BFC weer in actie te zien. Nu waren zij ‘terug van nooit weggeweest’, want zelfs in de donkere, natte, koude wintermaanden stonden zij trouw en in grote getalen achter de ploeg van ons inmiddels welbekende technisch viertal. In good times and in bad times zullen wij maar zeggen.

En dat is maar goed ook want afdalen en terugkomen is nooit makkelijk, vraag dat maar aan oude grootmachten als HSV in Duitsland, Leeds United, Ipswich (waar ooit Frans Thijssen en Arnold Mühren furore maakte in Europa) en Blackburn Rovers in Engeland of Groningen, ADO, Willem II en NAC in onze eigen keukenkampioen divisie. Roemruchte clubs met Europees verleden, kampioenen die zijn afgezakt tot in de krochten van het vaderlandse voetbal. HSV won zelfs nog een Europacup 1 (u weet wel met onze Ernst), Willem II speelde jaren geleden nog gewoon Champions League, Blackburn werd, aan de hand van de nog steeds topscorer allertijden van de Premier League Alan Shearer, kampioen van Engeland en het oude Oosterpark was ooit een gevreesd bolwerk in het Europese voetbal.

En dat terwijl aan de andere kant haast elk jaar weer nieuwe voetbalsprookjes geschreven lijken te worden. Zo wordt Bayer Leverkussen, de huisclub van de maker van onze paracetamol en aspirientjes (en dus niet zoals velen vaak denken gevestigd in het Beieren van dat andere Bayern, maar dan dus met N) dit jaar ongeslagen kampioen in Duitsland, Gaat het nietige Girona met Daley Blind de Champions League in en laat Aston Villa in Engeland zien dat het grote clubs als Manchester United, Chelsea en Newcastle United uit de Champions League kan houden.

Kortom de top wordt breder en dat is knap aangezien de rijken in het Europese voetbal ook steeds rijker worden. De lijst met rijkste voetbalclubs ter wereld (de Saoedi’s even buiten beschouwing gelaten) wordt al sinds jaar en dag aangevoerd door de Koninklijke uit Madrid op de voet gevolgd door Manchester United, Paris Saint Germain, Manchester City en Bayern München. Maar van die clubs lijken allen Real en PSG dit jaar kampioen te worden in hun land.

De top wordt dus breder, het niveau hoger en clubs rijker. Het is in district West 1 niet anders, clubs als Waterwijk en AS’80, bolwerken als AFC en Swift worden beter, breder. Er lopen steeds meer goede voetballertje rond. Vaak in zulke mate dat ze, met gemak, 2/3 gelijkwaardige teams kunnen opstellen per leeftijdsklasse. En dan is AS’80 JO11-3 thuis in 1x geen makkie meer. Zeker niet als je de draad weer op moet pakken na 3 zaterdagen rust en in de eerste wedstrijd direct de mede promotie kandidaat op bezoek krijgt.

AS’80 JO11-3, wij hadden de degens al eens eerder gekruist. In de eerste wedstrijd van dit seizoen. Ook thuis, 3-2 verlies en toen was het aan Coen te danken dat het bij 3-2 bleef. Het leidde er toen uiteindelijk toe dat AS’80 toen kampioen werd en BFC promotie met een 3^e plaats net mis liep. En wat wij er nog van weten was het een technische ploeg, met veel druk naar voren, handige voetballertjes en een behoorlijke portie fysiek. En dat bleek zaterdag nog steeds zo te zijn. Maar BFC JO11-3 is niet meer de ploeg van toen, de ploeg van dat 3-2 verlies. Onze boys zijn enorm gegroeid. Technisch, tactisch en vooral als team. Natuurlijk heeft een fase-tje Hoofdklasse geholpen. Ja dat was pittig, maar de boys hebben er wel veel van geleerd, hun niveau behoorlijk opgekrikt en geleerd om met tegenslagen om te gaan. En dat kwam zaterdag direct van pas…….

Want AS’80 was maar voor 1 ding naar de Meerweg gekomen, 3 punten en zicht op promotie. Want net als BFC was ook AS’80 voor deze fase afgedaald uit de Hoofdklasse. Een zeer professionele teambespreking (waar wij toevallig naar binnen liepen, haha), een strakke warming up en behoorlijk mondige baasjes getuigden van het feit dat het AS’80 menens was. Maar onze boys waren er ook klaar voor. Een goede teamspeech van coach Cees, en wat puntjes op de i van inval coach Jeroen (bij afwezigheid van Jurgen, Hidde en Ben) en wij konden beginnen.

Het aantrekkelijke 1^e kwart brandde los en beiden ploegen maakte er direct een meeslepend voetbalgevecht van. Een gelijk opgaande strijd waarin AS’80 iets meer de bal had maar BFC met name aan de linkerkant met Philip en Daan een paar keer erg gevaarlijk werd. Op het midden hanteerden Bob, Claas en Yuri de kanteltactiek (met de bal mee kantelen) en achterin werden stevige duels uitgevochten door Siebe, Noud en Jack. En was daar ineens de revelatie van deze wedstrijd; De strijdende, voetballende en vechtende moderne wingback Lukas. Waarover later meer. Kansen waren schaars dit kwart maar toch dwongen Daan en Philip de AS’80 keeper tot een paar uitstekende reddingen.

Die waren aan onze kant ook nodig want ondanks dat het stond als een huis achterin, kwamen de behendige spelertjes van AS’80 er toch 1 of 2 keer goed door. Gelukkig was daar dan weer Coen, die die kansen nog onschadelijk wist te maken. Helaas lukte dat niet bij de 3^e kans, die ietwat gelukkig ontstond maar wel behendig werd afgemaakt door de rechtsbuiten van AS’80. 0-1 en dat was jammer omdat het gelijk opging en BFC ook zeker kansen kreeg en niet de mindere was. Alleen ging er te veel mis dat eerste kwart. Passes die niet aankwamen (voornamelijk door onrust), ballen die van de voet sprongen en BFC werd met name afgetroefd op felheid. En dat was dus ook waar de coaches na het eerste kwart de nadruk op legde. Je moet het liever willen dan AS’80, alles in de strijd gooien en voor elke bal vechten. En de mannen werden gewezen op het feit dat er best veel ruimte lag en dat je met een beetje meer rust aan de bal ook echt wel kon voetballen. Coachen was daarbij het toverwoord. Help je medespelers, heeft ie tijd, of moet ie direct spelen?

Het bleek de gouden formule te zijn, want in het 2^e kwart was BFC beter en gevaarlijker. Er was met name bij Lukas, die echt geweldig speelde, maar ook bij Claas en Noud meer rust aan de bal en BFC begon te voetballen. Balletje aannemen, vrije man zoeken, goed inspelen. Rust houden. Zo werd AS’80 teruggedrongen. Eerst was er nog een kans voor Bob die ongelukkig de lat raakte, maar de gelijkmaker zat eraan te komen. En die kwam er ook. Met een prachtige combinatie. Lukas die naast het winnen van veel duels, achterin echt veel rust aan de bal bracht, speelde van achteruit goed Claas in op het middenveld. Claas bewaarde het overzicht en vond Daan die zich goed had losgemaakt van zijn man. Daan wist de diepgaande Philip te bereiken met een slim passje en met nog maar 1 man voor zich was Philip niet te stoppen deze zaterdag. Met een mooie schijnbeweging stuurde hij de verdediger het bos in en schoot laag binnen. 1-1. En dat was meer dan terecht.

En BFC ging dit 2^e kwart door. De druk kwam erop bij AS’80 en onze tegenstander kwam er niet goed meer uit. En na weer een goede actie van Philip op links leek Bob de 2-1 te maken. Dat werd echter voorkomen door een uitgestoken AS’80 hand. Hands! Penalty! En dat was ook de goed leidende scheidsrechter de Gooijer niet ontgaan. Bal op de stip dus en een uitgelezen kans om de wedstrijd om te draaien. Philip ging achter de bal staan en schoot te de penalty……………… kiezelhard………………… op de paal,…………., maar daarmee was het niet afgelopen. De goed meegelopen Claas was als eerste bij de terug spattende bal, die hij knap controleerde met de borst en vervolgens hard de touwen injaagde. Toch 2-1 en dat was meer dan terecht.

Bij rust had BFC de wedstrijd dus helemaal omgedraaid en dat zorgde voor veel positieve adrenaline tijdens de ‘thee’. Maar met een gelijk opgaande wedstrijd en nog 30 minuten te voetballen was er nog niets gewonnen. BFC had echter wel iets om voor te spelen, de eerste overwinning in een lange tijd en een goed begin van de laatste fase. Bij AS’80 waren er behoorlijk wat ontevreden gezichten in de rust en het was overduidelijk dat zij dit nog niet opgegeven hadden. En dus benadrukten de coaches dat BFC zich nu vast moest bijten, duels winnen, zorgen dat je telkens weer terug tussen de bal en onze goal komt. En dat BFC toch ook vooral moest blijven voetballen wanneer de ruimte er lag.

In het 3^e kwart kwamen de mannen op en top gemotiveerd het veld op en elk duel werd bevochten alsof het de bestuurskamer van Ajax was. Kansjes waren spaarzaam, maar toch wist AS’80 2x keer goed gevaarlijk te worden, maar beide keren stond Coen paraat. En dus stond het aan het einde van kwart 3 nog steeds 2-1 voor BFC.

15 minuten bikkelen nog en de buit was binnen. En het laatste kwart ging AS’80 ‘va banque’, maar de BFC-verdediging stond als een huis. Ondanks het hoge tempo bleven Lukas, Noud, Siebe en Jack onvermoeid achter hun man aan rennen en duels aangaan. Met vlak daarvoor Yuri, Claas en Bob die telkens de linies gesloten hielden. Aan de andere kant kreeg BFC heel veel ruimte in de tegenstoot en dus waren de beste kansen in dit 4^e kwart voor BFC, dat met iets meer rust wellicht nog wel verder uit had kunnen lopen. Zo zag Lukas een vrije trap vol op de lat uiteenspatten en waren Daan en Philip dichtbij een 3^e. Helaas maakte BFC hem niet en u kent de oude voetbalwet: ”Als je hem zelf niet maakt, dan valt ie aan de andere kant.”……………. Maar dat was buiten Jack gerekend! Want ja hij viel nog 1 keer voor AS’80,……. althans bijna,…… want met een uiterste krachtsinspanning en een fantastische tackle, blokte Jack de laatste kans van AS’80 die zonder zijn ingrijpen ongetwijfeld binnen zou zijn gegaan. En zo trok BFC de meer dan verdiende overwinning dus over de streep. Met een geweldige teamprestatie, waarin iedereen een hoog niveau haalde en misschien nog wel belangrijker, waarin iedereen, hoe moe ook, vocht voor iedere meter en waarin AS’80 de BFC mannen 3x voorbij moest om bij de goal te komen.

En dus kunnen wij dus constateren dat BFC ook een rijke club is. Rijk aan talent, rijk aan teamspirit en rijk aan vechtlust. Het zorgde afgelopen zaterdag voor het eerste succesje van deze fase en voor het eerste stapje naar directe promotie. En voor lachende gezichten aan de Meerweg. En dus was deze scribent blij dat hij de pen weer heeft opgepakt. Een klassiek gevalletje “Sing (of in dit geval) Write when you're winning”. Maar ik heb het gevoel dat er deze laatste weken van het seizoen wel eens iets heel moois zou kunnen gebeuren in Bussum, iets dat eind Mei weleens zou kunnen eindigen op een platte kar. Want direct terugkeren is moeilijk, maar met wat de mannen zaterdag lieten zien, een serieuze optie. Maar dan moeten we dit wel elke week kunnen opbrengen, te beginnen volgende week tegen de andere concurrent Zuidvogels. Maar zeg nou eerlijk, voor dit gevoel na de wedstrijd wil je elke week wel een stapje harder lopen, toch Boys??!!

Tot volgende week in Huizen,