Cookie beleid BFC

De website van BFC is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Je kunt je pas afzetten tegen de bodem van de put.

Je kunt je pas afzetten tegen de bodem van de put.

BFC JO11-3

1 - 10

Dijk De asv JO11-1

Competitie

Hoofdklasse (3e fase) 5.5

Datum

27 januari 2024 9:45

Accommodatie

Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648

Volgass Fussball, ooit van gehoord? Het is nieuw, modern en “in”. Uitgevonden door een bijzondere school Duitse trainers en bekend gemaakt door de grootste Duitse trainer van de afgelopen 20 jaar. Geheel toevallig ook de man die deze week na 9 jaar zijn vertrek aankondigde uit Liverpool, waar hij dankzij zijn unieke speelstijl een karrevracht aan prijzen achterlaat. De grote Engelse topclub, volledig in verval geraakt bij zijn komst in 2015, gaat over niet al te lange tijd een standbeeld van hem naast dat van legendes Bill Shankley en het prachtige bronzen exemplaar waar Emelyn Hughes op de schouders van Bob Paisley springt, zetten. Let u maar op!

Der Jurgen toverde op Anfield, maakte van een van de mooiste stadions ter wereld een onneembare vesting en gaf Garry en zijn Pacemakers weer kleur op de wangen. En dat was helemaal niet zo vanzelfsprekend. Niemand kende het Volgass Fussball in de Premier League en eigenlijk nergens ter wereld in 2015. Het was er niet altijd geweest.

Vroeger (Opa vertelt) was voetbal niet vol gas. Nee, eerder zelfs langzaam. Kunt u zich de oude beelden van Cruyff, Pele en zelfs Maradonna nog herinneren, het liefst die in zwart-wit. Toen werd er soms gewandeld met de bal, tikkie hier, paar stapjes, tikkie daar en dan soms een versnelling. De man die dat heeft uitgevonden? Natuurlijk nog zo’n Duits icoon, ook eentje die er net mee gestopt is, maar dan net wat definitiever dan Jurgen Klopp. Heeft u Der Kaiser ooit een sprintje zien trekken? Ik niet en ik daag u uit een videoband te vinden waarop hij op volle snelheid een aanvaller achterna zit. Nee, Franzie stond altijd goed, maar was op geen enkel vlak geschikt voor het Gegenpress Volgass Fussball van Jurgen Klopp.

Gelukkig heeft hij het nog wel meegemaakt, het succes van zijn landgenoot, voordat hij zich bij zijn kompanen Johan, Edson en Diego voegde in de hemel. Het kwartet dat 30 jaar lang voetbal tot de mooiste sport ter wereld maakte, is daar weer compleet. En daarmee is er nog maar 1 van de 5 beste voetballers die ooit geleefd hebben op deze aarde. Maar die is natuurlijk wel al lang en breed aan zijn voetbalpensioen begonnen. Op de plek waar de Amerikaanse bejaarden naartoe gaan om hun oude dag te slijten, loopt Lionel elke week in een Flamingo roze tricot een balletje te trappen met een groepje andere bejaarden, oude strijders als Jordi, Sergio en sinds kort ook boezemvriend Luis. Flamingo roze, de oude Messi zou dat geweigerd hebben, hij zou eigenhandig de clubkleuren veranderd hebben. In het Flamingo roze zit je aan de Ramblas van een cocktail te genieten. Maar je voetbalt er niet in! Waarom Messi dat wel doet?  Waarom hij daar in Florida zit? Wat hij daar doet? God mag het weten, maar die kan het in de hemel natuurlijk ook gewoon aan Johan, Edson en Franz vragen, want die hebben dat in hun tijd ook allemaal gedaan, uitbuiken in de US of A.  

Ik heb dat wandelvoetbal natuurlijk allemaal niet echt actief meegemaakt. Zo oud ben ik ook weer niet. Maar ik heb mij wel altijd verbaasd over het lage tempo en slome voetbal van de jaren ‘60 en ‘70. In mijn tijd ging voetbal al een stuk sneller, maar sinds de komst van dat setje Duitse pioniers, die Jurgen Klopps en die Julian Nagelsmannen, is voetbal een ander spelletje geworden. Ook in Nederland hebben wij even aan het authentieke Duitse Volgass Fussball mogen ruiken met dank aan de verguisde Roger Schmidt die het bij PSV een paar jaartjes geprobeerd heeft. Met wisselend succes.

En daar ligt nu net de crux. Volgass Fussball is moeilijk. Ongelooflijk moeilijk. Het vergt een ijzeren conditie, stalen discipline en een team van spelers die allemaal fysiek en individueel beter zijn dan de tegenstander. Het lukte PSV maar matig en ook andere teams die de tactiek van Jurgen hebben geprobeerd te kopiëren kwamen vaak van een koude kermis thuis. Zelden hielden teams het een hele wedstrijd vol en als de (gas) tank dan leeg was, werden ze in de laatste fase van de wedstrijd vaak volledig overlopen. Volgass Fussball is kamikaze voetbal. Overal vol op klappen, elk duel winnen, bij balverlies direct met zijn allen naar voren en op de bal. Zelfmoord tegen een ploeg die er onderuit kan voetballen, die de vrije man en misschien nog wel belangrijker de diepte kan vinden. Want als iedereen naar voren stapt is er een gapend gat daarachter. En Volgass Fussball is enorm moeilijk als de tegenstander het veld groot maakt, dan worden afstanden onoverbrugbaar, zelfs voor de beste lopers. Het is dus ook niet zo gek dat er in de jeugd nauwelijks Volgass Fussball gespeeld wordt. Je kan immers geen team van spelers bij elkaar kopen, geschikt voor je systeem en geen enkele voetballer van 10 jaar houdt het op een half veld 60 minuten vol. Althans dat dacht ik…

Afgelopen zaterdag maakte BFC JO11-3 ook kennis met het Volgass Fussball……… Na een lange, lange winterstop die door een prachtige maar vertragende sneeuwperiode wat langer duurde dan wij en de mannen gehoopt hadden, mocht BFC eindelijk weer de wei in. Mooie zaterdagochtend, lekker zonnetje (wel koud, brrrrr!!) en een nieuwe competitie. Terug in de hoofdklasse na het mooie Winterkampioenschap van voor de jaarwisseling. Toen de poule-indeling bekend werd, wist iedereen direct dat dit wat zou worden. Een breed scala aan Amsterdamse voetbalbolwerken als AFC, Swift, Buitenveldert en Diemen stonden op het Menu. Aangevuld met aartsrivaal Buitenboys en tropische verassing Atletico Club. 1e elftallen, selecties, fanatieke supporters, Amsterdamse bluf. Lekker!!

Als eerste mochten de boys zaterdag aantreden tegen ASV De Dijk JO11-1, voetbalparel uit Amsterdam Noord. Een club waar ik in mijn eigen jeugd menig potje tegen gestreden heb. En het was altijd fysiek, tikkie onvriendelijk en altijd lastig. Dat zouden de boys van Jurgen, Cees, Hidde en Ben zaterdag ook ervaren. Er kwam een geoliede machine naar de Meerweg in de geest van Jurgen Klopp. Stuk voor stuk goed voetballertjes, sterk, fysiek en met een surplus aan techniek. Onder leiding van een fanatieke coach die de mannen uit Mokum gedrilled had als in een aflevering van Special Forces VIP. Vastpakken, niet meer loslaten en doorbijten was daarbij het motto.

Met een beetje gehavende selectie, Bob was niet aanwezig en Siebe en Yuri hadden nog geen hele wedstrijd in zich (wel allebei op de weg terug!!). En met een gemankeerde voorbereiding, de sneeuw had Hidde en Benjamin immers een hele trainingsweek ontnomen, moest BFC dit pak hongerige hyena’s van zich afhouden.

Dat lukte het eerste kwart heel aardig. De Dijk was beter, kreeg wat kansjes, maar Coen was direct scherp en stak in goede vorm. De mannen bikkelde en brachten qua intensiteit en mentaliteit hetzelfde als De Dijk en dus ging het eerste kwart gelijk op. Er waren kansen voor Philip en Daan en ook voor De Dijk dat gelukkig op 0-1 voorsprong kwam door een scrimmage waarin Coen tot 3x toe redde, maar de bal bij de 4e poging wel binnen ging. Het was duidelijk dat De Dijk een betere ploeg was dan wat wij dit seizoen tot nu toe gezien hadden en dat ze er bovenop zaten. Maar in dat eerste kwart hielden Philip en Daan het veld goed lang (groot) en kon BFC dus bij vlagen onder de druk uitvoetballen en gevaarlijk worden. Dat ging dan vaak via Claas, Lukas en Noud die als ze de bal in een beetje ruimte kregen soms de gaatjes in de Dijk verdediging wisten te vinden. En dan konden Daan, Philip en Felix gevaarlijk worden. En omdat Siebe en Jack achterin vol de duels in kleunde en Yuri op het middelveld De Dijk regelmatig ontregelde, ontstond er een mooie spannende wedstrijd.

In het 2e kwart verhoogde De Dijk het tempo en de intensiteit nog eens een stukje en werd de druk op BFC groter. Onze mannen kregen nauwelijks de kans om een vrije medespeler te vinden en kwamen ook in balbezit steeds meer onder druk te staan. Helaas leidde dat tot fouten terwijl BFC in balbezit was (in het tennis zouden ze het forced errors genoemd hebben). 2x verloor BFC de bal in de eigen verdediging en 2x was De Dijk meedogenloos. En dan sta je bij rust ineens 0-3 achter, dat was niet echt onterecht en toch had je het gevoel dat er meer in zat voor de mannen.

Genoeg nog om voor te voetballen, maar BFC moest wel een manier vinden om onder de constante druk van De Dijk uit te komen. Het technisch viertal heeft de mannen in de rust ongetwijfeld gewezen op het belang van diepte en van een lang veld. Alleen dan kregen de voetballers van BFC genoeg ruimte en tijd om de weg naar voren te vinden. Maar het veld groot en lang houden is moeilijk als een groot deel van de wedstrijd zich op je eigen helft afspeelt. De discipline om dan als voorwaartse ‘weg’ te blijven is moeilijk. Je moet het immers met een paar ballen doen en dat vergt veel geduld. Geduld dat de mannen begrijpelijkerwijs niet altijd op konden brengen. Je wil immers je maten helpen en bijdragen in plaats van diep weg te blijven en dus bijna niet aan het spel deel te nemen. Voetbal is een raar spelletje soms, zeker tactisch.

Gevolg was helaas dat het veld steeds kleiner en kleiner werd en dat betekende meer (stevige) duels en minder afstand voor De Dijk om te overbruggen in de press. Een press die ze daardoor lang (heel lang) vol konden houden. En dus bleef de druk en moest er geknokt worden. En geknokt werd er en BFC kwam terug in het 3e kwart! Bij een van de sporadische momenten dat het BFC lukte druk op de De Dijk verdediging te zetten (en er dus wel genoeg man voorin waren), lukte het Claas om de bal aan een De Dijk speler te ontfutselen en met een prachtige steekpass Daan een vrije baan naar de keeper te geven. Dat was nog wel een stukje sprinten voor Daan en met 3 hijgende verdedigers in zijn nek moest hij snel handelen en ijzig koel blijven. Dat deed Daan. Hij was sneller dan die 3 hyena’s en aarzelde, alleen voor de keeper, geen moment en schoot kiezelhard (via de binnenkant van de paal) de 1-3 binnen. Mooie goal, goeie goal van BFC en er gloorde weer hoop. Voor even dan………….

Want na de 1-3 kreeg De Dijk vrijwel direct een corner die er, per ongeluk, via de rug van een aanvaller inviel. Dat was meer geluk dan wijsheid en de doelpuntenmaker had zeker niet door dat hij gescoord had. Maar dat had hij wel en het was 1-4. Zo snel na de aansluittreffer was dat wel een klapje voor de boys. Die bleven wel vechten, maar De Dijk zette nog maar eens aan en de druk begon de wat vermoeide BFC-ers nu toch wat vaker teveel te worden. Coen wist er veel uit te houden en de verdedigers blokte en tackelde voor wat ze waard waren, maar De Dijk was beter, handiger, scherper, meedogenlozer en maakte dat 3e kwart nog 2 goals. 1-6 en het verzet was toen wel een beetje gebroken. En wij moesten nog 1 kwart….

En dat vierde kwart was er 1 teveel voor BFC. De mannen van De Dijk verzaakte geen seconde, bleven alla het Liverpool van Klopp constant doorjagen en maakte nog 4 goals. Tekenend was daarbij dat ze na elke goal de bal zo snel mogelijk uit het net viste en weer op de middenstip legde alsof ze op doelsaldo kampioen konden worden. En deze ploeg was zo gedrilled dat ze ook bij 9-1 en 10-1 voorsprongen, balletjes weg bleven trappen bij ingooien of vrije trappen, scheidsrechterlijke beslissingen in hun nadeel bleven aanvechten, veel overtredingen bleven maken en bij elke goal of actie dat verbaal bij de mannen van BFC bleven inwrijven. Totaal onnodig daar de wedstrijd al lang gespeeld was. Zo liet De Dijk zich deze wedstrijd voetballend van zijn beste kant zien. Ik heb maar weinig ploegen zo goed en zo lang Volgass zien spelen als deze ploeg. Alleen wel jammer dat dat gepaard moest gaan met veel verbaal en fysiek onsportief gedrag. Haalt toch wat van de glans van deze overwinning af als je het mij vraagt.    

Maar goed, het werd dus 1-10 en dat is wel een serieus plak slaag, tegen een serieus goede tegenstander, die serieus goed speelde. De mannen kunnen dus aan de bak in de hoofdklasse. Genoeg werk aan de winkel. Maar zoals een oplettende fan mij na de wedstrijd toevertrouwde: ”Je kunt je pas afzetten tegen de bodem van de put!”. En die bodem hebben wij afgelopen zaterdag wel even aangetikt, dus vanaf hier kunnen wij weer (letterlijk) naar boven kijken. Het Liverpool van Jurgen Klopp begon ook op de bodem van die put en wij weten allemaal wat er daarna gebeurde. Ik heb dus vertrouwen dat wij gaan leren van deze pot, de boel gaan omdraaien en snel weer in de winning mood komen. Wij hebben immers ook een Jurgen als coach…………..

Tot volgende week,

J

 

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!