Cookie beleid BFC

De website van BFC is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Hoe verplaats je een geparkeerde bus?

Hoe verplaats je een geparkeerde bus?

BFC JO11-3

15 - 2

Huizen JO11-3

Competitie

1e klasse Zwaluwen Jeugd (1e fase) 02

Datum

30 september 2023 11:00

Accommodatie

Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648

De geparkeerde bus, hij komt steeds vaker voor in het hedendaagse voetbaljargon. Het is de uitdrukking die omschrijft hoe te verdedigen als de tegenstander veel en veel sterker is. 4 verdedigers achter de bal en vlak daarvoor 3 verdedigende middenvelders. De strategie werd geperfectioneerd door die kleine Argentijnse trainer in Madrid, die tijdens zijn carrière als voetballer nog als “el Cholo’ door het leven ging. En nee achter deze bijnaam zit nu eens niet en mooie verhaal of sappige anekdote. Naar verluid weet de kleine Diego zelf niet eens hoe hij aan de bijnaam is gekomen. Doet er voor dit stukje ook verder niet toe.

Diego schaaft nu al ruim 12 jaar met zijn Rojiblancos aan het parkeren van de rood-wit gestreepte bus. Eerst in het oude Vincente Calderon, wat een van de mooiste stadions van Spanje was, met de snelweg er recht onderdoor, en nu in het nieuw onderkomen van Atleti het Wanda Metropolitano. Aanvallen dat doen zijn teams niet, immers in een competitie met de galactico’s van Real en de dreamteam(s) van Barca, moet je niet sterk maar slim zijn.

En dat geldt in overtreffende trap voor de coach van Huizen JO11-3, onze tegenstander deze zaterdagochtend. Na 3 wedstrijden, 0 punten en een doelsaldo van 1 voor en 48 tegen, kan je namelijk gerust stellen dat je huidige tactiek nog niet echt gewerkt heeft. En dus bleef er maar 1 ding over. Inderdaad, de bus parkeren.

En dus aan coaches Cees en Jurgen en trainer Benjamin om een manier te vinden om deze verdedigende tactiek tegemoet te treden. Maar een geparkeerde bus verplaatsen is helemaal zo simpel nog niet. Vraag dat maar aan Pep en zijn onverslaanbaar geachte Barcelona, in 2009 alles gewonnen wat er te winnen viel, in 2010 op dezelfde voet door, met een team waar naast Xavi, Iniesta en natuurlijk Lionel Messi, voor de zekerheid de zelfverklaarde grootheid Ibracadabra aan was toegevoegd. Het team van Pep ging gewoon door met winnen. Europese supercup --> check, Spaanse titel--> check, Champions League-->check , of wacht even, NEE GEEN CHECK een groot rood X. In de halve finale moesten Pep en zijn dreamteam tegen de enige coach die zo mogelijk nog verdedigender voetbalt dan kleine Diego. Deze coach parkeert geen gewone bussen maar Londense dubbeldekkers en dan het liefst meerdere. Zijn naam? Dat hoef ik geen enkele voetballiefhebber meer te vragen toch?

José was neergestreken in het enige land waar de bus parkeren nog steeds als kunst wordt gezien, waar supporters ervan smullen, het enige land ter wereld waar verdedigers groter zijn dan aanvallers. Het enige land waar ze een aparte naam hebben voor de bus parkeren: CA-TA-NACCIO. In het land van Materazzi, Chelini, Bonnucci, Baresi, Costacurta, Maldini (2x), Nesta en Panucci had José zijn eigen stalen zwart-blauwe bus gesmeed en iedereen buiten Italië sprak er schande van. Maar Inter zou dat jaar aan de hand van de enige voetballer die José wel elke wedstrijd opstelde (tussen al die slopers) alles winnen. Copa Italia, Scudetto en natuurlijk die ene historische Champions League. Ik zie dat voetballertje nog staan, met die Cup met die grote oren die bijna groter was dan hijzelf, nadat nog zo’n aanvallende coach tegen de bus van zijn coach was aangelopen. Want ook Louis en zijn Bayern met Robben, van Bommel, Gomez, Close, Muller was niet tegen de bus van José opgewassen.

Goed, een goed geparkeerde bus is dus een opgave voor elke coach. Deze week de opgave van ons technische trio dat kon beschikken over een bijna volledig fitte selectie want Lukas was weer terug van zijn enkelblessure, maar Siebe helaas afwezig. Geen overbodige luxe als je strijdplan is om het tempo hoog te houden, veel passes, de tegenstander kapot spelen. Dat kost veel kracht en dus wel lekker als je dan 3 fitte wissels door kan wisselen.

BFC begon dus ook furieus aan de wedstrijd. Met hoog baltempo en veel passjes kwam het ook al snel tot kansen. Alleen was BFC erg slordig in die beginfase en werden de vele kansen aan alle kanten gemist. Niet lekker als je probeert een tegenstander stuk te spelen. De coaches gaven de mannen mee om toch vooral geduldig te blijven, de bal rond te blijven spelen, met elkaar de groen-gele muur van tegenstander Huizen af te breken in plaats van alleen. En dat probeerde BFC ook wel, maar het had uiteindelijk een eigen goal van Huizen nodig om de ban te breken. Philip brak goed door op links en gaf hard voor. Te hard voor de verdediger van Huizen die ongelukkig zijn eigen doelman passeerde. 1-0 BFC.

En toen……….. toen was het hek van de dam, was BFC los, was het dweilen met de kraan open voor Huizen, vrouwen en kinderen eerst. De 1-0 werkte bevrijdend en BFC vuurde de ene na de andere aanval op de arme Huizen keeper af. In de score ging het ineens ook snel. Daan rondde een mooie aanval, na een voorzet van Bob, goed af voor de 2-0 en bij de 3-0 stond Claas precies goed om een afvallende bal precies in het linker hoekie te schieten. Het had dus even geduurd maar uiteindelijk gingen de mannen met een 3-0 voorsprong het 2e kwart in.

Ook in dat 2e kwart moest BFC weer even op gang komen, maar toen de diesel eenmaal opgewarmd was, ging het vrolijk verder met scoren. Jack speelde Felix mooi vrij die met een knap schot de 4-0 maakte. Vervolgens was het de beurt aan Philip, die de hele ochtend al een plaag was voor de Huizen verdedigers. Met een typische Philip actie en een hard schot in de korte hoek maakte hij de 5e en ook de 6e kwam van zijn schoen, toen hij goed opdook bij de 2e paal. 6-0 en geen vuiltje aan de lucht. Maar ook Huizen had dat ene kleine voetballertje zoals in het team van José en toen deze de bal wat gelukkig voor de rechter kreeg was Coen uit positie en stond Huizen op 6-1 bij rust.

Even uitpuffen (het was best warm zaterdag) en alles weer op zijn plek zetten in de rust. De coaches hamerde vooral op samen blijven spelen, want ook zij hadden gezien dat als BFC de rust aan de bal bewaarde en de bal goed rondspeelde, de kansen aanéén geregen werden. En de mannen hadden goed geluisterd want de 2ehelft was de beste die wij tot nu toe van BFC gezien hebben. Een helft waarin de mannen heerlijk samen speelden, elkaar echt de bal gunden en de ene na de andere teamgoal maakte.

Het bal werd de 2e helft geopend door Felix die met een bekeken puntertje de 7-1 aantekende. Waarbij de 8-1 misschien wel het schoolvoorbeeld was. Claas hield de rust op het middenveld en speelde Daan aan in de punt, Daan goed vrijgekomen gaf de bal precies op maat met een prachtige steekpass mee aan de lopende Philip die zo door kon lopen en de 8-1 kon maken. Prachtige goal en er zouden er nog een paar volgen. Wat te denken van de 9-1 waarbij Daan knap van zijn man wegdraaide en de verre hoek vond. Of de 10-1 waarbij Noud aan Bob een niet te missen kans gunde. De 11-1 was weer voor Daan die weer door Claas vrij voor de keeper gezet werd. Voelt u het ritme al, goal/assist/goal/assist/goal/assist. Bijna alle goals kwamen combinerend tot stand en dat moet een heerlijk gevoel geweest zijn voor Cees, Jurgen en Ben.

En BFC was nog niet klaar. Claas poeierde nog van afstand de 12-1 in het dak van de goal nadat de bal door goed doorzetten van Lukas voor zijn voeten was gekomen, Bob bekroonde een mooie run met de 13e, Lukas deed met een mooi diagonaal schot ook nog een duit in het zakje en als slotakkoord plukte Claas nog een hoge bal op het middenveld uit de lucht en speelde die direct door op de weer lopende Philip, die natuurlijk niet miste: 15-2. 15 Goals voor BFC en ja Huizen mocht er ook nog een maken van de verder ijzersterk verdedigende Jack en Noud en de wederom super keepende Coen. En dan ben ik nog 1 man vergeten. Misschien wat minder opvallend, maar o zo belangrijk, sloop Yuri tussen de linies om de boel bij elkaar te houden. Het zorgde ervoor dat Huizen nooit echt kon uitbreken en gaf BFC de constante druk op de bal.

En zo mag deze overwinning met recht een team-effort genoemd worden. BFC klikte aan alle kanten en leerde onderweg een wijze les, samen gaat voetballen veel makkelijker dan alleen. En een assist geven is net zo leuk als een goal maken, toch???? Nou ja bijna dan! Maar van de assists had het publiek wel het meest genoten, net als in de tijd van die kleine voetballer in het team van José, want hij stond ook bekend om zijn assists. Nou ja en om die ene kopgoal in de halve finale van het WK 2010 tegen Brazilie dan……

Tot volgende week,

J

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!