Twee stappen vooruit, een achteruit

MO11-1 is een team van geleidelijke vooruitgang: de ene week laten zien wat je hebt geleerd, een week later toch weer vergeten wat er de week daarvoor zo goed ging.

Gisteren reisden we voor de 3e keer dit seizoen af naar het Klein Brandtpark van AS’80. We speelden al tegen JO11-7 en JO11-12, nu stonden de mannen van JO11-13 op een droog, hobbelig grasveld op ons te wachten.

MO11-1 speelt in een jongenscompetitie, waar het team het best goed doet. Het veldspel wordt steeds beter, en met goede passing en verzorgde techniek maken ze het de jongensteams knap lastig. Helaas speelt er bij de jongensteams meestal een jongen mee die heel hard kan schieten waardoor de moedige meiden toch met lege handen naar huis gaan. 

Vorig weekend werd geoefend tegen de MO11-1 van HEDW, een team dat in de hoofdklasse voetbalt. In een leuke wedstrijd lieten de BFC-meiden dat ze dat niveau wel aankunnen. Met goed combinatievoetbal en veel energie werd er met 6-2 gewonnen.

Mogelijk lag het aan het late aanvangstijdstip, of de nadrukkelijk naderende lente, maar de meiden bewaarden hun energie deze keer voor de tweede helft. Met goede goals van Jelaisa werd er nog wel een voorsprong van 2-1 bereikt, maar daarna mochten de Almeerse boys vrijuit schieten en stond bij rust een 4-2 achterstand op het bord.

Na het fruit en het zetten van puntjes op de i werden de batterijen aangesproken en deed opeens weer iedereen mee. Met mooie aanvallen kwamen de meiden terug naar 4-4 en zelfs op een 4-5 voorsprong. Maar ja, aan de andere kant doet altijd die jongen mee die zo hard kan schieten.

Met een gelijkspel en de wetenschap dat er meer in had gezeten moesten de meiden de terugreis naar Bussum aanvaarden.