En zo komt er plotseling een voorbarig einde aan een mooi seizoen JO13-1

BFC JO13-1

3 - 0

Meern De JO13-1

Competitie

2e divisie A

Datum

7 maart 2020 12:45

Accommodatie

Onbekend

BFC JO 13-1 - De Meern JO 13-1 3-0

7 maart 2020

Milan van den Akker, Safouane el Bouhdifi, Auke Bult, Sam Beuving, Wessel Elsing, Vincent Flokstra, Sam Fransen, Imran Hammouti, Nassir Komenan, Mads Lefeber, Job Lukaszen, Sophie Proost, Marc Segaar, Jasper van Toorn, Mika van Woudenberg, Arthur Hagens

Terwijl ik dit verslag type, voel ik me als de NOS: archiefbeelden moeten het gemis aan ‘real time’ voetbal goed maken. Voor de met 3-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen De Meern is het alsof ook ik uit archiefbeelden moet putten: het was alweer 7 maart 2020 dat we onze laatste competitiewedstrijd van dit seizoen speelden. Dit verslag was nog niet geschreven.

Wij realiseerden ons op dat moment niet dat het seizoen daarna voorbij zou zijn. De wereld lag nog voor ons open. Iedereen mocht gaan en staan waar hij wilde. Niet bewust van enige virusdreiging. Plezier op en buiten het veld met elkaar. Het kampioenschap nog steeds binnen handbereik, drie punten achter op de koploper, die we nog thuis zouden ontvangen en van wie we de uitwedstrijd wonnen. Het bekertoernooi, andere mooie toernooien in het verschiet. Dat het uiteindelijk allemaal anders liep, is bekend.

Ik ben nog uit de tijd van de autoloze zondag. De oliecrisis 1973. Den Uyl. Fietsen en rolschaatsen op de autosnelweg. Hoe leuk. En dan had je op zaterdag ook nog kunnen voetballen. Maar een voetbal loze tweede seizoenshelft? Ongekend. Geen competitie, geen trainingen zelfs. Geen voetbal dus. Enkel een sterk verhaal later van onze kinderen tegen hun kinderen: “kampioenen waren we, seizoen 2019-2020, met Ruben Schaken, maar ja, het virus, weet je nog. Ongekend. Geen voetbal”.

We moeten het dus doen met archiefbeelden en de terugblik op een weliswaar niet afgemaakt seizoen, maar wat hebben we genoten van dit team, van Ruben, zijn trainingen, zijn spelopvatting en het plezier dat hij Sophie en de jongens geeft. En natuurlijk van de trouwe supportersschare, die bij weer en tegenwind (ook nu nog) het team positief volgt en aanmoedigt. En het gezellig heeft met elkaar en langs de lijn. Dank aan allen daarvoor.

BFC wint de wedstrijd als gezegd met 3-0 van De Meern. Dat is een knappe prestatie, want De Meern zat ons in de stand op de hielen. Bij verlies zou de afstand voor ons op DCG RKsv te groot worden en hadden we het kampioenschap niet meer in eigen hand. Ook de tweede plaats zou in gevaar kunnen komen bij een verlies. Kortom: een echte wedstrijd, die begint met een minuut stilte wegens het overlijden van Harrie Puijk.

Het spel is slordig, van beide kanten, misschien ook wel omdat het op het middenveld tamelijk vol is. Over en weer zijn er wat kleine kansen, maar het is BFC die uiteindelijk de score opent. Via een goed genomen vrije trap van Imran kopt Arthur de 1-0 knap binnen, door beter te timen dan de rond hem staande verdedigers en uitkomende keeper. Een paar minuten later mag Imran nog eens een goede vrije trap de 16 in brengen, maar dit keer mist de BFC-aanval precisie. Marc moet even voor rust zijn goal nog schoonhouden, hetgeen lukt en met een 1-0 stand gaan we de rust in.

De Meern begint de tweede helft sterk. In de wetenschap dat zij alleen baat hebben bij een overwinning, is een extra spits ingezet. Zij zijn bij vlagen gevaarlijk voor de goal, maar ook slordig in de afwerking. Door de druk van De Meern vallen er ook gaten op hun middenveld en achterin. In de 13^e minuut is het dan weer raak en brengt BFC knap de stand op 2-0. Een goed lopende aanval komt uiteindelijk via Milan en Mads bij Nassir terecht, die de keeper passeert en niet zelfzuchtig de bal teruglegt op Mads.

De 2-0 is toch lekkerder kijken. Milan brengt in de 27^e minuut op aangeven van Jasper de eindstand verdiend op 3-0 op het scorebord. Complimenten voor de strijdlust en concentratie in een niet gemakkelijke wedstrijd. De Meern voetbalde voor de overwinning, BFC liet zich niet uit de tent lokken en maakte beheerst, maar misschien niet met het beste voetbal, het verschil. Nou en.

De grote vraag is: hoe nu verder? We werken er met zijn allen aan om gezond te blijven. Een les is het om de apps in de BFC-app groep nog eens na te lezen. Op 11 maart raad ik wat ‘bleu’ aan om vanaf donderdag maar een eigen bidon mee te nemen naar de training van donderdag. Vervolgens ligt vanaf die donderdag alles eruit en zijn we met elkaar teleurgesteld dat dat zo is. Zo snel ging het en nu is het afwachten hoe en met name wanneer we weer verder gaan en mogen.

Heel voorzichtig kijken we uit naar het volgende seizoen. Ruben gaat naar de JO 15-1. Wij krijgen een nieuwe trainer. Enigszins teleurgesteld dat we het seizoen niet met Ruben konden afmaken en volgend seizoen niet met hem in de herkansing kunnen, accepteren we de keuzes die door BFC gemaakt zijn.

Tot de tijd dat Sophie en de jongens weer live te volgen zijn, moeten we het met de archiefbeelden en foto's doen en de mooie herinneringen met elkaar delen aan JO 13-1. En daar zijn er vele van. Zodra het weer mag, zoeken en vinden we een tuin om alles nog eens groots met elkaar te herinneren.

Tot dan: Take care allen en ik kan niet wachten tot het moment komt om weer met Gert te kunnen zeggen: erbij zijn en het weer mee maken.

Staystrong Staysafe en StayHappy