"If you build it, they will come!"

BFC JO10-3

7 - 7

Sporting Almere JO10-1

Competitie

2e klasse (4e fase) 16

Datum

25 maart 2023 10:10

Scheidsrechter

D. Waterweg

Accommodatie

Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648

Oké, Oké, het is een quote uit een honkbalfilm, niet voetbal. Maar daarmee niet minder toepasselijk op andere sporten en in ons geval op de wedstrijd tegen Sporting Almere afgelopen zaterdag. “If you build it, they will come”, misschien wel één van de beroemdste movie-quotes ooit. Van wie vraagt u zich af? Tja dat is een lastige. De zin wordt uitgesproken door een vage stem in een graanveld ergens midden in Iowa (USA) en eigenlijk zegt de stem niet “If you buil dit, THEY will come”, maar “If you build it, HE will come”. Toch is de eerste zin blijven hangen en zelfs verworden tot één van de beroemdste uitspraken in de Engelse taal. Dank je wel Kevin Kostner!

Maar goed ik voel dat ik u kwijt aan het raken ben. Wat heeft één of andere honkbalquote te maken met BFC JO10-3? De zin “If you build it, they will come” is in de Engelse taal inmiddels synoniem geworden met geloven dat iets kan, ook al lijkt het onmogelijk. Ze hebben daar nog zo’n mooi woord voor “Believe”, Geloof!. Een woord dat helemaal ingeburgerd is in elke coach zijn of haar voetbal vocabulaire. Het is het woord dat Rafa Benitez op 25 mei 2005 om 20.50 in de kleedkamer van het Ataturk stadion in Istanbul in zijn mond gehad moet hebben. Of dat Sir Alex Ferguson naar Ole Gunner Solskjaer en Teddy Shermingham schreeuwde die beroemde laatste 5 minuten in Nou Camp, op 26 mei 1999. Voor de geoefende voetbalfan hoef ik dit niet verder uit te leggen maar voor de overige lezer, nou voorruit…………………………………..

25 mei 2005, het Liverpool van Benitez is in de Finale van de Champions League net in 45 minuten volledig overlopen door Kaka, Seedorf, Sjevtsjenko en de donderende diesel Cafu (op de rechterkant). Volledig verslagen zitten ze in de kleedkamer. Afgedroogd, opgevouwen en in de winterdoos gelegd. 3-0 was de stand bij rust voor het machtige AC Milan en Steven Gerrard en Jamie Carragher waren al een vakantie naar Magaluf aan het uitzoeken. Tot Benitez voor de verslagen mannen ging staan en zijn ge-emotioneerde “believe”-speech gaf. De rest zoals u weet is geschiedenis. Liverpool kwam terug, dwong penalties af en won de CL in één van de beroemdste comebacks in de historie van het Miljoenenbal.

Maar onze zaterdag leek meer op die warme mei-dag in het stadion van Barcelona, de dag dat het Man U van Fergie; Olivier Kahn, Steffan Effenberg en hun succes coach de grote Ottmar Hitzfeld volledig verbijsterd achterlieten in de broeierige Spaanse avond. Als een dief in de nacht waren ze er met de beker met de grote oren vandoor gegaan. 1-0 stond het voor Bayern, 90 minuten op de grote klok van Nou Camp. Der Kaiser, toenmalig voorzitter van FC Bayern was al samen met zijn kompaan Karl Heinz Rumenigge de lift in gestapt om zich naar het veld te begeven en het feest mee te vieren met hun spelers. De linten van de Duitse vlag werden al aan de beker geknoopt. De lift gaat open, Franz en Karl Heinz lopen de tunnel uit, het veld op,… en belanden in een surrealistische nachtmerrie van epische proporties. Overal juichende en schreeuwende Engelsen en hun onoverwinnelijke landgenoten huilend op het gras. Vertwijfeld kijkt good old Franz naar het scorebord. 1-2, 90+1 Sheringham, 90+3 Solskjaer. Legendarisch.

En net zo’n surrealistisch einde zou BFC JO10-3 afgelopen zaterdag ten deel vallen. Maar voor wij bij het einde komen, natuurlijk eerst het begin. De mannen kwamen na een week vol drukte met schoolvoetbal, weer terug bij hun club voor de thuiswedstrijd tegen het sterke Sporting Almere JO10-1, u weet nog wel die club van naast het Yanmar stadion. Helaas moesten wij het op het laatste moment zonder onze laatste man Wessel stellen, die waarschijnlijk dezelfde kip-kerrie als de mannen van Oranje gegeten had en dus ziek thuis achter moest blijven.

Maar met 8 fitte en scherpe mannen hield BFC meer dan genoeg kwaliteit over om deze week weer eens een resultaat neer te zetten. Gezien de regen en het verzamelen in de comfortabele partytent aangrenzende aan het clubhuis, vond coach J het wel een goed idee om aan de grote picknicktafel een kwartiertje tactiek bespreking te houden. Het miste zijn uitwerking op de boys niet.

BFC begon scherp en gewoon goed aan de wedstrijd en stond binnen mum van tijd 1-0 voor. Na een overtreding van één van de Almere spelersmocht Jack van een metertje of 25 aanleggen. Een harde poeier volgde die Jack knap, van die afstand, op de goal wist te houden. De keeper van Almere kon hem helaas nog net uit de hoek ronselen, maar was kansloos tegen de rebound van Claas die dit weekend, net als Philip, zijn mojo weer helemaal teruggevonden had. Helaas was de eerste de best kans aan de ander kant ook direct raak en stond het alweer snel 1-1. Maar BFC liet zich door deze tegenslag niet uit het veld slaan en sloeg direct weer toe. Met een heerlijke aanval. Bram en Philip combineerde knap aan de rechterkant en uiteindelijk vond Philip weer Claas die liet zien dat het deze week met de vorm wel goed zat en soepel BFC weer op voorsprong zette 2-1. Maar l’histoire se répète en dus was het vlak daarna alweer 2-2. Dodelijk effectief die jongens uit Almere, 2 kansen, 2 doelpunten in een wedstrijd die BFC in het eerste kwart domineert. Maar weer gaf BFC niet op en weer was het Claas die de boys loon na werken gaf. Met een mooie actie en een vlammend schot bracht hij BFC aan het einde van het 1^e kwart weer op voorsprong 3-2. Vervolgens was het aan Stefan te danken dat Almere niet weer terugkwam; met een katachtige reflex hield hij de 3-3 eruit.

Het 2^e kwart was het kwart van Philip die ook weer zijn oude zelf was en de verdediging van Almere bij tijd en wijle helemaal tureluurs draaide. Dat gebeurde wel nadat Almere toch weer, en voor de 3^e keer vandaag, de gelijkmaker had aangetekend. Maar daarna nam BFC door 2 prachtige goals van Philip wat meer afstand. Bij de eerste kwam misschien nog wat geluk kijken, een vlammend afstandsschot bleek de keeper van Almere net te machtig, maar de 2^e mocht er wezen. Diep gestuurd door Noud met een afgemeten passje, kwam Philip in de voor hem zo kenmerkende 1 op 1 situatie, dreigen naar binnen en dan vliegensvlug buitenom, dan met de linker, BOEM, in de bovenhoek en BFC op een terechte 5-3 voorsprong.

Kwart 3 was het kwart van de verdediging. Almere zette nog 1x fors aan en er moest gebikkeld en gevochten worden. En dat kan je aan Bram, Jim, Wouter en Jack wel overlaten. Met hart en ziel gooide ze zich voor schoten, wonnen ze duels en kregen ze teentjes tussen kansrijke aanvallen. Het bleef eigenlijk het hele kwart gelijk opgaan zonder grote kansen, maar helemaal aan het einde caramboleert de bal toch ongelukkig voor de voeten van de Almere spits en pakken ze een goaltje terug. Ze blijven er maar bij hangen, BFC krijgt ze niet helemaal op de pijnbank. 5-4 na 37,5 minuut en nog 1 kwart te gaan.

In kwart 4 wordt het uiteraard spannend, kleine voorsprong en een tegenstander die er nog in gelooft. Beste man bij Almere op goal gezet en als die er dan vroeg in het kwart 2 a 3 uit houdt, wordt het billenknijpen. En billenknijpen werd het. De druk nam toe en BFC had het even 8 minuten moeilijk om de positie te houden en kort te zitten. Is ook moeilijk om 50 minuten lang vol te houden, maar deze tegenstander lag al de hele wedstrijd op de loer, als een panter in het bos en toen BFC even verslapte, sloegen ze genadeloos toe. In een tijdbestek van 7 minuten maakte Almere 3 goals en draait het de wedstrijd volledig om. 5-7 en de mannen van BFC in dezelfde surrealistische droom als Franzie en Karl-Heinz in Barcelona. Met 1 groot verschil! Er was in Bussum nog 2 minuten te spelen. Coach J pept zijn mannen op en roept geheel in de stijl van Fergie “Believe”, “Believe”, blijf erin geloven jongens, denk aan Man U, denk aan Liverpool. En de mannen rechten nog 1x de rug. Als Man u er in 2 minuten 2 kan maken kunnen wij dat ook!

Een goede bal van achteruit van Jack op Claas, hij is 2 meter los van zijn verdediger, daar gaat Philip diep, de steekpass is……… op maat, Philip 1 op 1 met de keeper, dat moet toch, dat zou toch, die…………….. zit natuurlijk 6-7 en snel de bal pakken. Seconden is het nog maar, nu wordt Almere zenuwachtig. Blind wordt de bal onder druk over de zijlijn getrapt. Claas neemt, indribbelen, een kapbeweging, hij kan in de verre hoek, Claas haalt hard uit, de keeper ziet het, hij zit erbij, O nee hij gaat hem pakken……. Maar dan, het lot, Vrouwe Fortuna, misschien wel gerechtigheid, de laatste man van Almere steekt zijn been uit in een ultieme poging de bal te blokken, hij is iets te laat, de bal raakt zijn scheen en schiet het dak van de goal in, eigen goal en de stand is weer gelijk. Kan het nog dan? Snel de bal pakken.

Aftrap, maar nee de scheids vindt het genoeg. Gelijkspel, maar gezien de reactie van de mannen voelt het als een overwinning. En dat was het ook. Een overwinning op onszelf. We zaten in geslagen positie, hadden het zelf weggegeven, de koppies dreigden te gaan hangen, maar wij vonden een nieuw vertrouwen, een nieuw geloof. We believed! En we werden beloond, want BFC verdiende deze zaterdag zeker een punt. Op zijn minst. En dat punt kwam er dankzij het geloof in eigen kunnen. Petje af mannen, hier kunnen wij mee door!

Man van de Wedstrijd: Philip, die weer heerlijk dartelde scoorde en voorzetten afleverde.

Coach J

O en die honkbalfilm? Dat was ‘Field of Dreams’ natuurlijk. Als je hem nog niet gezien hebt = verplichte kost! Ook leuk met je zoon!

Registreren Waarom registreren