Competitie
2e klasse (4e fase) 16
Datum
18 maart 2023 9:20
Accommodatie
Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648
Wij weten het nu ook. Hoe het is om hele wedstrijd beter te zijn, te domineren, de tegenstander je wil op te leggen. Om vervolgens na 90 minuten toch op onbegrijpelijke wijze met lege handen te staan.
Ik stel me zo voor dat het hetzelfde gevoel moet zijn dat Alfred Schreuder in januari week in week uit had. U weet wel, toen hij nog een baan had. Of dat gevoel dat Pep heeft als de tegenstander weer eens de bus parkeert en Erling er een middagje geen zin in heeft. Want ook al is de Noorse Cyborg de beste spits van de wereld en normaal gesproken een garantie voor goals, een paar weken geleden was er ook op hem veel kritiek, omdat hij 3 wedstrijden achter elkaar het net niet wist te vinden en City daardoor direct punten ging verspelen. Dus toch meer mens dan Cyborg. Al zou je dat na zijn CL optreden tegen Leipzig vorige week spontaan weer vergeten. Wel mooi trouwens dat Guardiola hem na 50 minuten en met 5 goals op zak wisselde. De verklaring van het Spaanse orakel? Als ik hem had laten staan, dan had ie er nog 4 gemaakt en de volgende wedstrijden geen honger meer gehad. Gezien het feit dat de JO10-3 spitsen dit weekend ook bij lange na niet hun normale doelpunten productie haalden, had ik dat trucje eerder moeten kennen, dan had ik ze vorige wedstrijd toen ze er allebei 5 inschoten al wat eerder gewisseld .
Maar zo slim als Pep is deze coach niet en dus moest ik het doen met aanvallers die een weekendje telkens een stapje te laat kwamen en geen manier konden vinden om de uitstekende keeper(s) van Victoria te verschalken. Er was overigens een uitzondering op de regel. Noud was deze zaterdag wel scherp en liet maar weer eens zien dat als je hem goed in stelling brengt, hij een echt neusje voor de goal heeft. Een beetje zoals de sluwe oude vos van AC Milan in zijn beste dagen. Kent u hem nog? Klein gedrongen, zilver haar, markante kop, grote snor, meer gentlemen dan dodelijke spits. Als je in de encyclopedie (voor de boys: dat was een serie van boeken waar alle feitjes van de wereld in stonden voordat wij internet, Google en Wikipedia hadden) het begrip Italiaan zou opzoeken, zou daar een foto van hem staan. Ik mocht altijd graag kijken naar Pietro Paolo Virdis. Hij raakte eind jaren 80 natuurlijk een beetje ondergesneeuwd in Milaan tussen wereldsterren als Marco, Ruud en Frenkie en natuurlijk Poalo Maldini, Franco Baresi, Roberto Donadoni, Alessandro Costacurta, Demitrio Albertini en de huidige coach van Real, his eminence, Carlo Ancelotti (toen nog niet met grote sigaar in zijn mond). Maar toch kwam Pietro Paolo met zijn slimme vossenstreken tot 53 goals in 108 wedstrijd voor de Rossoneri. Een zeer respectabel moyenne. En in Bussum, in het kielzog van doelpunten veelvraten Claas en Philip begint Noud inmiddels ook aardig aan zijn gemiddelde te werken. Maar daarover later meer.
Eerst terug naar deze heerlijke zomerochtend in maart. Want het voelde gewoon als zomer, eindelijk eens geen thermokleding, handschoenen of mutsen. Maar gewoon korte broek en lekker ballen. Het publiek had ’s ochtend ook het zonnetje zien opkomen en was in grote getalen op komen dagen en coach J kon beschikken over een fitte selectie met uitgeslapen mannen (wisten meerdere ouders mij te verzekeren). Op bezoek kwam Victoria JO10-3 en daar was als eens eclatant van gewonnen, dus wat kon er misgaan zou je zeggen. Nou alles dus. Althans, BFC speelde een hele goede wedstrijd, domineerde, combineerde en misschien nog wel belangrijker was fel in de duels, maar wij scoorden helaas te weinig en waren op een paar momenten achterin net niet scherp genoeg.
Het begon allemaal nog goed in het eerste kwart. BFC was direct de bovenliggende partij en na 5 minuten vond Claas, Noud in kansrijke positie en onze eigen slimme vos Noud (nog niet zo oud en ook nog niet zo grijs als Paolo Pietro, maar inmiddels wel bijna net zo dodelijk voor de goal) maakte dat buitenkansje knap af. 1-0 voor BFC. Dat had 7,5 minuut later eigenlijk 3-0, 4-0 moeten zijn maar geheel tegen de verhouding in stond het door een knappe goal van Victoria uit een van de spaarzame kansen voor de bezoekers ineens 1-1 aan het einde van het 1e kwart.
2e kwart en nog steeds niets aan de hand. Een beter BFC en genoeg tijd op de klok. Maar ook dit kwart wilde de bal er maar niet in. De keeper van Victoria was telkens op tijd in de hoek of het vizier van onze mannen telkens niet scherp genoeg. En, u voelt hem al aankomen, dan gaat een oude voetbalwet gelden. Als je hem zelf niet maakt, …………. Inderdaad! Bij één van de spaarzame aanvallen van Victoria wist hun spits twee van onze fel verdedigende mannen af te schudden en zo vlak voor rust de 1-2 te maken.
Rust, maar gek genoeg nog steeds geen paniek. BFC speelde echt goed, met hart en ziel, wij wonnen de duels en creëerde een karrenvracht aan kansen. Hij zou vanzelf komen en dan zou de wedstrijd omdraaien. Coach J gaf zijn mannen mee geduldig te zijn en vooral zo door te gaan. Dan kwam het vanzelf. Toch?
Nou niet dus. 3e kwart, zelfde spelbeeld, BFC valt aan, mist kansen, paal, lat, keeper, dat werk. Achterin hadden wij de zaakjes ook prima op orde. Bram, Jack, Wessel en Wouter hadden het goed staan en gaven eigenlijk niets weg. En als er dan toch eens eentje doorheen kwam dan was daar altijd Jim die als een echte stofzuiger telkens de gaatjes dichtliep. En dat allemaal is dan extra zuur als Victoria een spaarzame vrije trap vanaf de middellijn hoog de goal in schiet. Al dat harde werk voor niets en 1-3. Je zag ook aan de boys dat er iets knapte, er was ineens geen geloof meer, het systeem werd direct uit het oog verloren en de organisatie was weg. Toch leverde dit niet echt kansen op voor Victoria en in de fase waarin wij het minste speelden was daar dan toch ineens de 2-3. Claas kreeg de bal goed aanspeelt van Philip in de hoek en haalde van afstand verwoestend uit. De bal ging keihard in het dak van de goal en BFC was weer terug. 1 kwart nog, erop en erover.
Het 4e kwart moest het dan gebeuren, maar het gebeurde weer aan de andere kant en weer was het een vrije trap van de middellijn die ons de das om deed. Zelfde Victoria speler als daarvoor schoot er weer 1 richting de bovenhoek, maar deze keer kon Stefan er nog net een hand achter krijgen. Helaas bleef de bal op de doellijn liggen en was het een koud kunstje voor de aanstormende Victoria aanvallers om hem er overheen te duwen. 2-4 en nu was het geloof wel echt helemaal weg. Nog geen 5 minuten later stond het al 2-5, omdat in deze fase het verzet van BFC echt gebroken was.
Maar om dan met een positieve noot te eindigen was het slotakkoord toch voor BFC. Philip wist zijn man nog 1x te verschalken aan de zijkant, de rechterkant deze keer voor de verandering, en zette goed voor op Noud. En een slimme vos, zou geen slimme vos zijn als hij niet ook bij 2-5 nog wat vossenstreken in zijn mouw verstopt zou hebben. Noud kwam slim voor zijn man, die hem daar helemaal niet meer verwachtte, en schoot pardoes de 3-5 tegen de touwen. Mooie goal, maar verder kwam BFC niet meer.
En zo ging een wedstrijd waarin BFC goed voetbalde en de betere ploeg was onnodig verloren, omdat de tegenstander de kansen wel af maakte en precies op de juiste momenten wist te scoren, zodat BFC nooit echt volledig terug kon komen. Maar verliezen, als je beter bent dat kan natuurlijk ook gebeuren, het blijft sport en je kan niet elke dag superscherp zijn. Wij kunnen niet elke zaterdag de sluwe grijze vos in onszelf naar boven halen, althans niet allemaal tegelijk. Maar de mannen hebben hard gewerkt, geknokt, de juiste mentaliteit laten zien, en volgende week zijn Claas en Philip weer hun oude zelf en met de ontdekking van onze eigen sluwe grijze vos, kunnen wij Sporting Almere dan weer een formidabel aanvalstrio in het vooruitzicht stellen. Dat gaat helemaal goed komen! Dat weet deze coach zeker.
Man van de Wedstrijd: U voelt het al, onze eigen sluwe vos Noud, met al zijn vossenstreken.
Tot volgende week,
Coach J
