Competitie
2e klasse (3e fase) 25
Datum
14 januari 2023 10:40
Accommodatie
Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648
Rome werd niet in een dag gebouwd. Grote dynastieën ook niet. Zo deed Djengis Khan er 65 jaar over om het grootste meest onneembare rijk ter wereld te bouwen. En Karel de Grote werd ook pas op zijn 53e (heel oud in die tijd) tot keizer gekroond. De Romeinen deden er zelfs 500 jaar en 24 keizers over.
En ook in het voetbal heeft het smeden van een topteam, een dynastie, tijd nodig. Weet u nog waar het grote Man United van de jaren 90 in het eerste seizoen onder Sir Alex eindigde? Juist als 11e. En Arrigo Sacchi werkte jarenlang als schoenenverkoper in de winkel van zijn vader aan de Via d’Este in het nietige Fusignano (ITA), voordat hij één van de meest legandarische elftallen van de vorige eeuw smeedde. Als het rustig was krabbelde hij op van die notitiepapiertjes van de schoenwinkel 4-4-2 systemen met fictieve namen. Namen die later Paulo Maldini, Franco Baresi, Carlo Anceloti, Roberto Donadoni, Ruud Gullit, Frank Rijkaard en ene Marco van Basten werden. Het kostte hem 12 jaar maar hij perfectioneerde het en het leverde Ome Silvio 2 Europacup I’s op, 2 wereldbekers, 2 Europese supercups, wat Italiaanse bekers en een Scudetto.
Grappige anekdote trouwens; Roberto Martinez, de oude bondscoach van onze zuiderburen, die Everton voor het eerst in jaren weer eens Europa in loodste en die vanaf 1 januari mag proberen om boy-wonder Christiano weer in het gareel te brengen, begon ook als verkoper in de schoenwinkel van zijn vader. Net als Sacchi, what are the odds?
Maar goed het bouwen van een team, een team dat ook nog presteert, is geen sinicure en kost dus tijd. Tenminste als je geen Pep heet of als je geen Arabische miljoenen tot je beschikking hebt. Er is een groepsproces nodig. Vraag maar aan onze eigen Erik die in Manchester hard bezig is om een heuse remontada te bewerkstelligen, of aan De Generaal, die het in 1974 geen enkel probleem vond dat Johan, Jan en Willie & René wat gezelschap hadden uitgenodigd in het zwembad. Goed voor het groepsgevoel (al pakte dat toen natuurlijk wat minder uit). Maar bij de boys van BFC JO10-3 zijn zwembadfeestjes gelukkig een stuk onschuldiger en zijn die Arabische miljoenen gelukkig niet voor handen. Want zo’n groeiproces is veel leuker met 9 enthousiaste mannetjes uit het Gooi, mannetjes die elkaar grotendeels 5 maanden geleden nog niet eens kenden.
Afgelopen zaterdag kon JO10-3 de volgende stap in haar groeiproces maken. Een heuse test waarin wij met ons team konden zien of wij stappen gemaakt hebben, of wij op de goede weg zijn? Deze zaterdag in de stromende, stromende regen kwam ‘angstgegner’ Waterwijk op bezoek. De ploeg waar wij in de eerste seizoenshelft misschien wel de wrangste nasmaak aan over hadden gehouden. In een wedstrijd waarin bij ons werkelijk niets lukte, de koppies al snel gingen hangen en de tegenstander gretig doorjaagde, gingen wij afgelopen oktober kansloos met 13-4 de bietenbrug op in Almere. We konden dus wel stellen dat wij een flinke opgave hadden deze zaterdag. Maar dus ook een mooie kans om te zien of wij gegroeid waren en voor een coach nog belangrijker waar wij nu staan. Zo’n startseizoen met een aardige balans in winst- en verliespartijen is natuurlijk leuk, maar aan de Meerweg verwachten ze wel binnen afzienbare tijd kampioenschappen, bekers en natuurlijk een Champions League finale.
Het zwarte boekje van coach Jeroen lag al opengeslagen in de kleedkamer toen de boys verkleumd binnen kwamen en snel werd duidelijk dat de vorige wedstrijd tegen Waterwijk grondig geanalyseerd was. Coach Jeroen had dus een aantal zeer concrete opdrachten voor de boys. Tegen betere tegenstanders moet je de wil tonen om te winnen, moet je duels winnen en mag je nooit je koppie laten hangen. Je moet laten zien dat je niet de ploeg bent die met 13-4 had verloren en Waterwijk direct duidelijk maken dat het vandaag niet meer zo simpel zal gaan. Het was duidelijk bij de mannen en ze waren ‘fired-up’. Ook werden nog even snel de puntjes op de i niet vergeten: Verdedig niet door het midden uit! Laat ze niet schieten en neem hoge ballen direct uit de lucht (laat ze niet stuiteren).
1e kwart en de mannen stelden niet teleur, de hele wedstrijd eigenlijk niet, maar in dat eerste kwart waren ze messcherp. Duels werden gewonnen en er werd gewoon heel leuk gevoetbald. Met als bekroning een schitterende teamgoal. Een prachtige aanval over 5 schijven. Van Bram naar Jim, rust gehouden, Philip gezocht in de hoek, de actie, mannetje kwijt, terugleggen op Jack, Jack kan schiet maar nee hij geeft een prachtig balletje binnendoor op Claas, die heeft nog een man bij zich maar kapt deze schitterend uit en schiet hard met de linker in de verre hoek. 3 minuten gespeeld, GOALLLLLLLLLLLLL BFC, 1-0………….. Waar wij in Almere na 3 kwarten nog niet gescoord hadden en al 10-0 achterstonden, stonden wij nu ineens na 3 minuten al 1-0 voor. En het was terecht. En het was niet alleen die goal, de mannen speelde met hart en ziel en waren de betere ploeg die eerste 12,5 minuten. Als ze dat al dachten, was het voor Waterwijk direct duidelijk dat ze aan de bak moesten. Dit werd niet nog eens een walk-over. Maar helaas stond er na 12,5 minuten wel 1-1 op het bord omdat wij ook maar jongens van 9 zijn en soms in onze oude fouten vervallen. Toch 1x door het midden uitverdedigd, maar het mocht de pret niet drukken. Het 1e kwart was gewoon goed.
Het 2e kwart was iets minder. Ietsie, want de mannen speelden nog steeds goed en ze gingen er nog steeds voor. Strijdend met elkaar! Helaas vloog een afstandsschot, geholpen door de fikse wind net het hoekje in en vergaten wij 1 keer scherp te zijn bij een intrap en weer lag de bal in het hoekje. Zo zie je dat je tegen betere tegenstanders niet mag verslappen, eigenlijk geen minuut, want dan ligt hij er dus direct in. 1-3 bij rust en dat is natuurlijk ook een test. Want dit is zo’n moment dat de koppies kunnen gaan hangen. Werk aan de winkel voor de coach dus.
Maar het praatje in de rust was gewoon positief, de mannen speelde goed, ze leverde strijd, lieten zich niet overrompelen. Oké we hadden pech met de tegengoals en hadden er zelf eentje meer mogen maken, maar dit was geen 13-4 partij, dit was een gelijk opgaande wedstrijd. Een strijd. Kortom het plan veranderde niet. Zo doorgaan, maar wel op die kleine dingen letten. Niet door het midden, in 1x uit de lucht, scherp zijn. En eerlijk is eerlijk ook het 3e en 4e kwart waren de mannen scherp en bleven ze inzet en strijd leveren.
Het 3e kwart werd er niet gescoord en stond JO10-3 behoorlijk onder druk. Des te knapper dat Waterwijk er niet doorheen kwam. Dus,…… 3-1 achter nog 12,5 te gaan. Alles om voor te spelen nog. Dus met passie op zoek naar de gelijkmaker. En dan is het een extra domper dat de bal er meteen uit een corner direct in vliegt (weer die wind!). 1-4 en dat is dan wel even een klap. Maar de mannen wilden niet van opgeven weten en gingen direct weer in de aanval. De restverdediging maar even laten voor wat het is en terugkomen. En dat lukt. BFC JO10 is dit kwart gewoon echt de betere partij. Er is veel druk op de goal van Waterwijk en met een vlammend afstandsschot, u weet wel zo’n mooie strakke over de grond, maakt Jim met zijn kenmerkende linker de 2-4. Prachtige goal en nu door. BFC gaat er nu vol voor en creëert kans op kans. Waterwijk wankelt. Philip raakt de paal, Claas scoort bijna maar een aantal geweldige saves van de Waterwijk keeper zorgen ervoor dat ie er nog niet in gaat. Aan de andere kant helaas wel. Iets met een lange blinde trap, een bal die niet in 1x uit de lucht genomen wordt en geen restverdediging. Het maakt coach Jeroen in deze fase niet uit. Hij geniet van de passie van de vechtlust en van de druk die BFC ontwikkeld op de goal van Waterwijk. 2-5 achter maar de mannen spelen nog steeds vol voor de winst. En weer komt BFC dichterbij. Een scrimmage, de bal caramboleert in de zestien, hij gaat omhoog, raakt de lat, daar is Noud, hij geeft de bal het laatste tikkie. Ja toch? Hij zat toch? Het horloge van scheidsrechter Simonian piept, over de lijn, GOAL Noud van Joolen, 3-5 en BFC weer terug. Maar er is te weinig tijd en Waterwijk countert in de allerlaatste seconde nog naar 3-6. Maar 3-6 is geen 13-4. 3-6 is vooruitgang. En coach en inmiddels behoorlijk verkleumde toeschouwers waren het erover eens dat de mannen erg goed gevoetbald hebben deze zaterdagochtend. Ze waren dus niet voor niets gekomen in de regen.
En ik? Ik ben vooral trots op de teamprestatie. Wij hebben genoeg wedstrijden gezien waarin een aantal individuen uitblonk, maar vandaag was BFC JO10-3 echt een team, een team dat wilde winnen, voor elkaar vocht en positief bleef (ook als ze wissel stonden), een team van negen Gooise mannetjes die ervoor gingen. En daar is deze coach hartstikke trots op! En misschien was dit dan wel geen volledige remontada, wij maken wel grote stappen voorwaarts. En dus blijft de droom van Champions League voetbal aan de Meerweg, meer dan levend en bouwen wij in alle rust verder aan de dynastie JO10-3. Een dynastie waarvan het geraamte inmiddels echt vorm begint te krijgen en die niet alleen gevormd wordt door winnen of presteren, maar toch vooral door plezier hebben in het voetbal en met elkaar. Binnenkort kunnen de steigers weg en kunnen wij gaan schilderen. Schilderen met de bal en met inzet……………………
Man of the Match: Noud, messcherp vandaag, heerlijk in de duels en bekroond met een lekkere attente spitsengoal!
Coach J
