Cookie beleid BFC

De website van BFC is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De Vlo en het Kleine Baasje: een Argentijns sprookje vol wijze lessen

De Vlo en het Kleine Baasje: een Argentijns sprookje vol wijze lessen

BFC JO10-3

7 - 9

Wasmeer JO10-2

Competitie

2e klasse (2e fase) 09

Datum

10 december 2022 10:15

Scheidsrechter

D. Waterweg

Accommodatie

Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648

Javier Mascherano, bijgenaamd El Jefecito (het Kleine Baasje), hij was er zo een die je erbij wilde hebben. Hevig ondergewaardeerd maar o zo belangrijk. Niet vanwege zijn fluwelen techniek (die had hij niet), niet vanwege zijn imposante fysiek (hij is 1m70), niet vanwege zijn TGV-achtige snelheid (hij liep de 100m in 14 seconden en dan kom je in een sprint over 40 meter een slordige 4 meter later op je bestemming aan dan bijvoorbeeld het Franse wonderkind dat hard op weg is topscorer van dit WK te worden). Ook niet vanwege zijn neus voor de goal (de minuten dat Javier in het vijandelijk strafschopgebied doorbracht waren in zijn 611 officiële wedstrijden op het hoogste niveau, schaarser dan kansen voor het Nederlands Elftal in Qatar).

Maar toch kwam kleine Javier uit het modale gezin in San Lorenzo tot die imposante carrière. 611 wedstrijden voor grote clubs als FC Barcelona, River Plate en Liverpool en zeer geliefd in het land waar voetbal meer religie dan passie is (en dat weet u als u vrijdag de beelden uit Buenos Aires hebt gezien). Ook speelde hij, en passant, 147 interlands voor de Albicelestes, waarmee hij jarenlang recordinternational was. Tot hij in 2021 werd gepasseerd door een ander klein mannetje met een rare bijnaam: La Pugla (de Vlo), misschien wel de grootste (of één na grootse, afhankelijk van wie je het vraagt), Argentijn ooit… Maar ook dat was geen ABC-tje, de Vlo was (u raadt het al) erg klein in zijn jeugd en ondanks zijn bovengemiddelde (of moet ik zeggen bovennatuurlijke) voetbalkwaliteiten leek het er lange tijd op dat hij simpelweg niet groot genoeg zou groeien om de beste voetballer ter wereld te kunnen worden. Een jarenlang, pijnlijk en onzeker traject met groeihormonen brachten hem uiteindelijk op dezelfde 1m70 als El Jefecito en de rest is natuurlijk voetbalgeschiedenis.

Maar terug naar kleine Javier uit San Lorenzo in de provincie Santa Fe, de provincie waar, hoe kan het ook anders in een sprookje, ook de Vlo vandaan komt. De Vlo kon zijn gebrek aan kracht of lengte compenseren met exceptionele voetbalkwaliteiten, goals, dribbels en geniale steekpassjes (Vraag maar aan Daley Blind), maar el Jefecito had dat dus allemaal niet. Hoe doe je zoiets dan? Als je niet snel bent, niet veel scoort, geen vlotte dribbels hebt en in 611 wedstrijden maar 5 doelpunten maakt?

Het antwoord is eenvoudig: Karakter. El Jefecito barstte van het karakter, hij was zo’n speler waar je als coach alleen maar van kan houden, voorop in de strijd, nooit verzaken, altijd zijn medespelers op sleeptouw nemend, nooit zeuren, nooit mekkeren, altijd positief. Een speler die elke ploeg beter liet functioneren en zelf nooit onder het zesje scoorde. Hij was geen Messi, had niet de brille van Messi, was niet zo geniaal als wij hem vrijdag weer zagen, maar El Jefecito miste gelukkig ook de maniertjes van Messi. Die maniertjes die Messi vroeger niet had, maar nu hij ouder wordt en vecht voor zijn laatste kans op het WK, ineens pijnlijk boven komen drijven. Vindt u ook niet dat Messi de laatste jaren steeds meer op Cristiano Ronaldo gaat lijken? En nee dat is geen compliment! Tot 2 jaar geleden, hoorde je hem niet, zag je hem niet, zijn mond bewoog zelden. Spreken dat deed de Vlo met zijn voeten. En het was de mooiste taal die er was. Maar de laatste jaren gaat zijn mond steeds vaker open, en wat eruit komt is gezeur tegen ploeggenoten, tegen tegenstanders, tegen de scheids. Hij moet oppassen dat hij in zijn laatste 2 jaar zijn imposante carrière niet hetzelfde zwarte randje meegeeft als zijn eeuwige rivaal….

Maar (weer) terug naar Het Kleine Baasje dat met zijn karakter een karrevracht aan prijzen binnensleepte voor de clubs die gelukkig genoeg waren hem te mogen opstellen. Hij bewees dat je in een team om echt succesvol te zijn niet alleen vlooien nodig hebt maar ook Jefecito’s. En van Jefecito’s daar had BFC JO10-3 er afgelopen zaterdag er een paar te weinig van…..

Op de eerste echte vriesvoetbalzaterdag van het jaar, kwam Wasmeer JO10-2 naar de Meerweg voor een bibberkoud potje voetbal. U kent ze nog wel van vroeger. Die wedstrijden waarbij je tenen eraf vroren als je niet bewoog, laagje rijp op het veld en rode wangen van de kou. Van die wedstrijden waarin je liever niet in het muurtje stond en ook bij voorkeur geen afstandsschoten blokte omdat dit garant stonden voor een grote rode plek op je bovenbeen die er tot zondagavond niet meer vanaf ging. Zo’n zaterdag dus waarop je van de kou simpelweg niet stil kon staan. Helaas was dat precies wat de boys van JO10-3 het eerste kwart deden. Goed ingepakt en zelfs met mutsen het veld betredend, hadden de mannen met misschien wel te warm in al die kledij…. De noodzaak om ons warm te voetballen ontbrak in ieder geval gezien het povere spel in het eerste kwart…

Wasmeer was met een aardig ploegje naar de Meerweg gekomen, maar veel beter dan onze boys waren ze zeker niet. Gelijkwaardig zou ik zeggen, dus dan gaat het om wie het er felst is in de duels, wie het graagst wil en wie het meest gedisciplineerd speelt. Helaas was dat in grote delen van de wedstrijd een moeilijke opdracht voor BFC. Wasmeer kwam wel furieus uit de startblokken en had in no time een 0-3 voorsprong te pakken. Dat kwam deels door goed spel maar ook deels omdat er bij ons wel heel veel bevangen leken door de kou. Maar ondanks dat matige eerste kwart, stond er na 12,5min een best dragelijke 2-3 achterstand op de borden en dat was met name te danken aan Philip, die eerst een mooie individuele actie beheerst afrondde en daarna door Noud knap alleen voor de keeper werd gezet en de 2-3 maakte. Alles om voor te spelen nog dus met ¾ wedstrijd te gaan.

Maar in het 2e kwart was het van hetzelfde laken een pak. Weer rolde de bal nauwelijks op het witte veld en had Wasmeer 2x gescoord. Had BFC zoveel energie gestopt in het terugkomen, kon het weer opnieuw beginnen. En opnieuw beginnen deden de boys. En weer was het Philip die op aangeven van Claas zijn hattrick al vroeg in de wedstrijd completeerde. En de tandem begon weer te draaien want 5minuten later vond Philip Claas in de drukte, Claas kapte 2 man uit schoot in de val knap raak in de verre hoek. BFC was Wasmeer weer tot 1 goal genaderd bij de rust. Tijd om het 3e kwart de boel om te keren en de comeback te voltooien.

Maar helaas. Ook het 3e kwart begon met 3 goals voor Wasmeer, waarbij de keeper van Wasmeer een hoofdrol speelde. Deze jongen was namelijk gezegend met een hele (heeeeeele) verre uittrap en waar Wasmeer in de eerste 2 kwarten goed opbouwde, gooiden ze het in het 3e kwart over een volledig andere boeg. Wellicht toch een beetje zenuwachtig geworden van de veerkracht van BFC dat als een luis (of moet ik zeggen vlo) in de pels bleef zitten, kreeg de keeper de opdracht om alles ver naar voren te trappen. En dat deed hij met verve. Wij hadden zijn uittrap in de eerste helft nog niet gezien en waren dus volledig verrast toen hij de bal bij zijn eerste poging vanaf zijn eigendoellijn met een ongelukkig stuit zomaar over Stefan bij ons de goal in schoot. De volgende 2 goals volgde op identieke wijze alleen wist Stefan ze nu wel uit de goal te ranselen, helaas waren wij 2x niet scherp genoeg in de rebound die beide keren door Wasmeer tot doelpunt werd gepromoveerd. 4-8 en weer in de achtervolging. Met Claas en Philip en Jack op de bank dit kwart, tijd voor anderen bij BFC om op te staan en voor de goals te zorgen. En ook zonder onze topscorers bleef BFC goed voetballen. Eerst was er Wessel die met een splijtende pass van achteruit Noud in 1x vrij zetten aan de zijkant van het veld en Noud aarzelde niet en schoot hard over de grond binnen. 5-8 en nu doorgaan. En weer was het Wessel die met een geweldig passje (een passje in de geest van de Vlo) dit keer de bal precies op maat tussen Jim en de ver uittrappende keeper legde, Jim was sneller bij de bal en rondde zeer beheerst af en het geloof kwam terug bij BFC. Misschien kon het toch nog.

4e kwart en vol erop, maar l’histoire se répète en dus lag hij er aan de ander kant alweer snel in. Dit keer was het onze eigen schuld omdat wij (weer) een bal door het midden uitverdedigde en Wasmeer er dankbaar gebruik van maakte. Geeft niet kan gebeuren, leren wij van. En dus snel door. Het slotakkoord was weer voor Philip die ons met een prachtig schot nog ietsie dichterbij bracht maar verder dan 7-9 kwamen wij helaas niet meer.

En dat hadden wij zaterdag wel een beetje aan onszelf te wijten. Als team waren wij in fases niet scherp genoeg en gaven wij veel goals cadeau, daarna kwamen wij telkens goed terug en toonde wij wel het Karakter van El Jefecito, maar het grote verschil is dat kleine Javier dat karakter meeneemt naar bed, ermee opstaat, er mee doucht en het vanaf de eerste minuut de wedstrijd in brengt. En niet pas bij grote achterstanden. Dat kunnen wij nog van hem leren. Als wij het karakter dat wij tijdens de comebacks lieten zien, nu eens vanaf de eerste minuut op de mat leggen, dan komen er nog mooie wedstrijden aan de 2e seizoenshelft.

Voor nu doen wij het boek een paar weekjes dicht, even bijkomen van 15 hele mooie wedstrijden, prachtige goals, mooie overwinningen, oorwassingen, acties, reddingen en van veel plezier op zaterdagochtend met je voetbalmaatjes. Wij zien elkaar in Januari weer. Ik zal het missen!

Man van de Wedstrijd: Philip, die met zijn 4 goals een ijzersterke wedstrijd speelde en telkens aan de basis stond van onze comebacks. Met een eervolle vermelding voor Wessel die van achteruit steeds beter het spel voor zich begint te zien en dat zaterdag bekroonde met 2 puntgave assists.

Fijne Kerst

Coach J

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!