Competitie
2e klasse (2e fase) 09
Datum
19 november 2022 8:30
Accommodatie
Sportpark Meerweg
Meerweg 63
1405BD
BUSSUM
tel. 035-6945648
De fans hebben de hele week met hun Iphone onder hun kussen geslapen, elke dag de sites afgestruind, NU.nl nee niks, VI misschien, ook niet, dan de Telegraaf, die is onder bezielende leiding van Valentijn Driessen altijd wel in voor een schandaaltje of 2. Maar ook daar alles rustig. Zondag, niets, Maandag weer niets, geen nieuws van het trainingscomplex. Trendwatchers gooien hun hengel uit bij meerdere bronnen, De kantinejuffrouw, niets gehoord, de materiaalman, wilde niets zeggen, de voorzitter en technische leiding, geen commentaar. Dan lijkt het er toch bijzonder veel op dat het bestuur het vertrouwen in de coach niet verloren is, dat ze geloven dat hij het tij kan keren. Zelfs na de oorwassing van vorige week en de teleurgestelde koppies.
De vorige passage is geen verwijzing naar de crisis in Amsterdam als u dat mocht denken en ook geen verslag van de laatste dagen van Frank Wormuth in Groningen. Nee dit gaat over uw eigen BFC JO10-3, waar na de 12-0 oorwassing van vorige week iedereen op scherp stond. Coach Jeroen mocht blijven en kreeg de kans om zich met de mannen te herpakken. Hopende op een ‘reactie’ zoals dat in voetbaljargon zo mooi heet.
Toen dat eenmaal duidelijk was, ging de focus op hoe coach J het tij zou keren, hoe zou hij de mannen tot de juiste reactie bewegen. Zou hij er een ouderwets straftraininkje uitgooien in de geest van Co of Erik? Gewoon met de jongens een oefenpotje in Gent spelen en ze dan na de wedstrijd allemaal lopend naar huis laten gaan. Of een middagje naar paaseieren zoeken, verstopt op de Meerweg. Paaseieren die er helemaal niet blijken te zijn. Of anders de boys rondjes laten rennen tot het verschil in afstand tussen wat zij zelf tegen OS’80 hadden afgelegd en de tegenstander, was goedgemaakt. Ik kan u vertellen er is over nagedacht, maar Gent kon niet midweeks (iets met een WK voetbal) en probeert u zo met Sinterklaas maar eens ergens paaseieren te vinden. En Erik ten Hag liep die 13,8 kilometer vrolijk mee met de selectie van Man Utd. Ook dat zag coach J niet echt zitten. Bovendien wisten de mannen dondersgoed dat het beter moest en moet je je spelers af en toe ook de mogelijkheid geven om zichzelf te herpakken. Meer dan een paar opbeurde woorden en wat puntjes op de i zijn daar doorgaans niet voor nodig.
Maar toch waren alle ogen afgelopen zaterdag gericht op veld 3A1 aan de Meerweg, waar Nederhorst JO10-1 op bezoek kwam en waar dus door het fanatieke publiek van coach en spelers een stevige reactie werd verwacht. In de bibberende kou, na een goede tactische bespreking, moest het dan gebeuren. Het altijd trouwe publiek was er ondanks vriestemperaturen in volle getalen en de tegenstander van deze week was, en dat mag ook wel eens gezegd worden, het toonbeeld van beschaafdheid en sportiviteit. En dus kon het eindelijk weer eens over voetbal gaan in plaats van over alle randzaken en dat is ook wel weer eens lekker.
Met de baan van coach J op het spel begon de wedstrijd onder de uitstekende leiding van scheidsrechter Simonian iets verlaat. Het duurde even voordat beide elftal echt warm genoeg waren om te starten. Maar toen het eerste fluitje klonk, schoot BFC uit de startblokken. Koud of niet koud, BFC had de boodschap ontvangen, er was een reactie nodig en die bewerkstellig je niet met lam voetbal of door niet scherp te zijn. En scherp was BFC! Niet in de minste plaats omdat Claas had besloten dat zijn vader, in benarde positie, wel een beetje hulp kon gebruiken. Het team speelde goed, scherp, duels winnen, rust aan de bal, geconcentreerd, maar Claas speelde die eerste helft fenomenaal, en ja ik weet dat het mijn eigen zoon is en je dit dus eigenlijk niet mag zeggen, maar ik zou het voor elke andere speler ook opschrijven en ik ben fan van alle mannen in mijn team dus echt neutraal zal dit stukje toch nooit worden.
Terug naar het voetbal. BFC zette snel vroeg druk op de overrompelde tegenstander die duidelijk wilde voetballen achterin. Daardoor stond Nederhorst eigenlijk constant onder druk van BFC. Het leidde al snel tot een paar goede kansen, maar het duurde even tot de goals vielen. Maar toen die eerste erin lag (Claas die een fout van de keeper goed afstrafte) vielen de goals als rijpe appelen. En de ene nog mooier dan de ander. Er was een prachtige poeier van Jack vanaf de zijlijn, er waren mooie steekpassjes (Jack en Noud), prachtige individuele acties, schoten uit de draai, beheerste 1 op 1’s en steevast kon scheidsrechter Simonian dezelfde doelpuntenmaker noteren. Na 25 minuten wervelend voetbal, waarin Wessel ook nog vol de lat raakte met een verwoestende knal en de keeper van Nederhorst zeker 3 zekere goals met schitterende reddingen voorkwam, stonden er 6 goals op het scorebord voor BFC en 5 daarvan kwamen van de voet van Claas. En omdat Stefan de paar gevaarlijk aanvallen van Nederhorst, want die waren er namelijk ook, vakkundig onschadelijk maakte, was de ruststand 6-0 voor BFC. Wat een weelde en wat een voetbal.
In de rust waren complimenten op de plaats. Was dit hetzelfde team dat vorige week 50 minuten lang had staan slapen? Coach J was tevreden maar waarschuwde er ook voor dat BFC dit wel vol moest houden. Nederhorst had namelijk een leuke ploeg die vooral heel leuk samen- en over speelde en als je er dan niet meer fel op zit dan snijden ze er zo doorheen. Iets wat het 3e kwart dus ook pardoes gebeurde, de felheid en de balans was even weg bij BFC en voor wij het wisten stond het 6-3. Voorsprong gehalveerd. Maar toen hervond onze verdediging zich, Bram en Wouter gingen weer duelleren en Wessel en Jim zaten weer kort op de bal. En in deze fase moeten wij vooral een compliment aan Wouter maken, die liet zien dat als hij zich vastbijt in een tegenstander, je hem 3 keer voorbij moet. En 3x dat lukte Nederhorst niet meer.
Bij BFC zat er nog wel meer in het vat. Eerst was er nog een prachtige eigen goal van Nederhorst, dat bij een corner schitterend inkopte, maar dus helaas wel in eigen goal. En toen kwam het sluitstuk van de ochtend. Na een overtreding op Philip mocht Noud aanleggen voor een vrije trap. Dan zie je de bal zo liggen en denk je: Messi, krulletje in de bovenhoek, of Ronaldo dat rare hupje en dan een zwabberbal of Roberto Carlos (kent u hem nog?) die dan zo’n hele rare aanloop neemt (haaks op de bal en meer dan 30 meter aanloop), de bal raakt en die dan ogenschijnlijk recht doet vertrekken. Meters naast, denkt iedereen, maar dan op het laatste moment maakt de bal ineens een onnavolgbare curve en piept hij bij de 2e paal zo binnen. En voor de lezers die niet meteen weten waar ik het dan over heb (foei!), zoek maar even op, op YouTube Tournoi de France 1997 Frankrijk-Brazilië.
Maar Noud is geen Messi-type en eigenlijk ook geen Ronaldo of Roberto Carlos. Noud is een Koeman. No nonsense en pure kracht. En dus poeierde hij de vrije trap kiezelhard immer gerade aus het dak van de goal in. Van ver, maar keeper volledig kansloos. 8-4.
Maar dat was nog niet alles, het slotakkoord was, hoe kan het ook anders, passend, voor Claas die met zijn 6evan de middag de 9-4 eindstand op de borden zette. Toeschouwers op de banken, crisis afgewend. En dus zaak om elke week deze beleving op de mat te leggen, dan komt het ook in deze sterkere poule wel weer goed met BFC JO10-3.
En coach J, die zat vanmiddag tevreden thuis op de bank. Wachtend op dat belletje van die andere coach in hetzelfde schuitje. Want Alfred kan denk ik alleen maar dromen van zo’n ‘reactie’ van zijn mannen, straks als ze weer terug zijn uit Qatar. Zijn toekomst hangt er immers echt vanaf.
Man van de Wedstrijd: Claas, die vandaag niet alleen 6x scoorde maar als aanspeelpunt ook veel van zijn medespelers beter liet voetballen.
Tot volgende week,
Coach J
